27—12--2008 10:55:19 μμ Μοιάζει η καρδιά Μοιάζει η καρδιά με κιβοτό Που έφτιαξε ο Νόε, Ζώα ανθρώπους και πουλιά Π΄ έβαλε πριν αιώνες. Είναι σαν μία γρονθιά Πολύ μικρή θα πούνε, Πολύ μεγάλη γίνεται Που όλοι χωράν να μπούνε. Είν΄ η αντλία του κορμοιύ Που ρυθμικά κτυπάει, Στέλνοντας τ΄οξυγόνο της Και τ΄αναζωογονάει. Μ΄αν τύχει και ερωτευτεί Εντείνει τους ρυθμούς της, Και πια κτυπάει άταχτα Χάνει τους ορισμούς της. Ανοίγοντας τα φύλλα της Σαν λούλουδο ανθίζει, Και πια τα πρέπει, και τα μη Δεν τα υπολογίζει. Και σαν να γίνεται σεισμός Αρχίζει να δονείται, Πάει κόντρα στη λογική Χάσμα δημιουργείται.
Για σου κουκλα το ονομα σου ειναι συμανδιακο αμεσος μου θιμισε το να συνεχισεις να γραφεις τοσο ομορφα
Χαίρομαι που σε συνάντησα και εδώ. Καλώς ήρθες και καλή συνέχεια.